Column Berthe Rosette Brandeis

De natuur in al haar facetten.

De egel.

Poes Janneke zie ik naar buiten staren en ik probeer met haar mee te kijken om te ontdekken wat ze ziet. Opeens zie ik een egel in de tuin. Een vreemde tijd van het jaar, het is februari en het vriest. Voor zover ik weet houden egels een winterslaap. Ik begrijp dat er iets aan de hand moet zijn.

Egel

De egel laat zich gemakkelijk pakken. Ik merk dat hij niet bang voor mij is en ik realiseer mij dat hij waarschijnlijk mijn stem kent en dat ik daardoor vertrouwd voor hem ben. Met hulp van een buurman lukt het om de egel in een doos te doen, daarna breng ik het beestje naar de egelopvang in Halle, een half uur hier vandaan.

De eigenaar vertelt dat het nog een jonge egel is en zegt dat hij weet wat er met hem aan de hand is. Hij brengt de egel naar mijn oor en zegt:  “luister maar eens.” Ik hoor het egeltje zachtjes kuchen. Hij blijkt last te hebben van zijn longen en daarom wakker te zijn geworden.

De mijnheer van de egelopvang zegt dat hij het egeltje er weer bovenop krijgt, dat het weer helemaal goed met hem komt. Hij houdt de egel in zijn hand en zo maak ik nog foto’s als aandenken. Wat mij opvalt, is dat het egeltje mij rustig aankijkt.

Het egeltje krijgt medicijnen toegediend en wordt bij een andere zieke egel geplaatst. Als het allemaal goed gaat, wordt hij over zes weken samen met de andere egel daar in de buurt in de natuur weer uitgezet.

Berthe Rosette Brandeis